Sen istersen kendini dönüştürebilirsin aslında.

Sadece kendini karşına alıp biraz sorsan. Sorgulasan. Ezberden yaşamasan hayatı. Neleri seviyorum, neleri hayatıma almaya ihtiyacım var diye sorsan?

“Meli, malı”lar yerine, “tercih ediyorum, seçiyorum, istiyorum” desen yapılacaklar listendekilere…

Şikayet ettiğin ne varsa, dönüp bir daha baksan, ulaşmak istediğin o güzel sonuç için sen ne yaptın? Yaptın, yaptın olmadı mı? Bakış açını değiştirip, başka yollar denesen?

Her zaman önce diğerinden beklediğin, onun da yapmadığı için senin de yapmadığın özenli, nezaketli, yapıcı, güvenli davranışları önce sen yapsan.

Apartmanına, işyerine, markete, otobüse, “merhaba” diyerek girsen.

Başın önünde, gözün cep telefonunda, kulağında tüm yaşamdan izole edecek kulaklık yerine, merakla insanı ve yaşamı izlesen.

Gözlemlediğin bir olumsuzluğu sen sözlerinle, yaklaşımınla, duruşunla olumluya çevirsen.

Kurumsal hayatın tüm sınırları, kısıtları hatta kötülüğünün içinde, kendine daha iyi bir dünya yaratsan, etki alanını genişletsen, ihtiyaç duyduğun yaklaşımı sen başkalarına sunsan, örnek olsan, mümkün olduğunu göstersen.

Kendi gelişimine sahip çıksan, daha çok okusan, merak etsen, araştırsan, etrafını seni besleyecek, motive edecek, destekleyecek insanlarla çevrelesen, her gün zaten iyi bildiğini düşündüğün şeyleri yeniden gözden geçirsen, düşüncelerini esnetsen, dünyada sadece senin “insan” türünün olmadığını ve çok daha fazla canlıyla paylaştığını fark etsen, ekosistemindeki tüm canlılara saygı duysan ve varlıklarını mükemmel dengede sürdürmeleri için desteklesen,..

Her şey daha güzel olur.

Tüm insan canlılarına farkındalık diliyorum.